Kalendarium: Unterschied zwischen den Versionen

Version vom 7. Dezember 2015, 10:12 Uhr

W Polsce 16.01.1968 r. – decyzja w sprawie odwołania wystawianiu „Dziadów” na deskach Teatru Narodowego w Warszawie 30.01.1968 r. – ostatni spektakl „Dziadów” w reżyserii Kazimierza Dejmka. – przemarsz studentów warszawskich pod pomnik Adama Mickiewicza, gdzie składają kwiaty; po zakończeniu manifestacji milicja zatrzymuje kilkadziesiąt osób. 1.02.1968 r. – w Warszawie rozpoczyna się zbieranie podpisów pod protestem w sprawie zdjęcia „Dziadów” 4.03.1968 r. – relegowanie z uczelni studentów: Adama Michnika oraz Henryka Szlajfera. 8.03.1968 r. – demonstracja w Warszawie broniąca Michnika i Szlajfera, sprzeciwiająca się represjom oraz nierespektowaniu przez rządzących Konstytucji PRL. 9-23.03.1968 r. – wiece studentów na Politechnice Warszawskiej i na Uniwersytecie Warszawskim. 11.03.1968 r. – demonstracje objęły inne miasta w Polsce. 25.03.1968 r. – początek czystek na uczelniach 28.03.1968 r. – ostatni wiec na Uniwersytecie Warszawskim.

Opolszczyzna

14 marca – dwaj studenci – Jan Kazimierz Czech i Adam Kasprzyk rozwiesili w DS „Mrowisko” plakaty propagujące poparcie protestów studenckich w obronie demokracji odbywających się w Warszawie i innych ośrodkach akademickich w Polsce. Po interwencji rektora, Maurycego Hora, plakaty zostały usunięte a studenci się rozeszli.

15 marca – rozwieszone zostały kolejne plakaty oraz ulotki zapowiadające wiec o godz. 18:00. Po południu około 500 studentów WSP, WSI oraz SN zebrało się w głównym gmachu uczelni (ulica Oleska) skąd udali się pod salę, w której odbywało się zebranie KU PZPR, w którym brał udział między innymi Tadeusz Minczakiewicz. Zebranie trwało od 19:45 do 01:00 w nocy. Przed tym studenci wręczają I sekretarzowi KU PZPR swoją rezolucję.

16 marca – po zebraniu rektor pozwolił studentom na wejście do sali, w której odbywało się spotkanie z władzami i pracownikami WSP. Studenci protestowali wobec chęci wprowadzenia zmian w ich rezolucji. Spotkanie dobiegło końca o 03:00 jednak studenci pozostają w auli do 05:00. W związku z brakiem porozumienia z władzami, studenci ogłosili strajk, który rozpoczął się w poniedziałek 18 marca.

17/18 marca – studenci rozwiesili ulotki z odezwą o poparcie ich protestów. W czasie akcji MO zatrzymała pięciu studentów.

18 marca– w związku z rozpoczęciem strajku na korytarzach i w auli WSP spotykają się studenci. W auli w dalszym ciągu trwał wiec. Studenci rozwiesili plakaty Gomułki z pustymi oczodołami. W międzyczasie lokalne władze bezpieczeństwa razem z płk. Benedyktem Caderem zorganizowali grupę osób, której zadaniem było tłumienie ewentualnej demonstracji studentów. Z braku wystarczającej ilości pałek 50 ormowców zostało zaopatrzonych w pałki zrobione z kabli. Popołudniem w gabinecie rektora Harry Duda i Krzysztof Borkowski ustalili treść rezolucji, w której wzywali do zaprzestania strajku. Dzięki temu o godz. 18:00 strajk został zakończony, a I sekretarz KW PZPR Marian Miśkiewicz domagał się od rektora Horna zastosowania kar wobec „przywódców nielegalnego zgromadzenia”. W związku z tym zawieszonych zostało dziewięciu studentów.

19 marca– wobec przywódców studenckich strajków oraz pracowników angażujących się po ich stronie rozpoczęto represje. Została też powołana :komisja Kwackiego”, której celem było „poprawienie stosunków na uczelni”. Efektem jej działania z partii usunięto dziesięciu pracowników WSP, a część z nich straciła pracę. Siedmiu studentów zostało usuniętych z uczelni, część zawieszono, a pięciu skierowano do obozu wojskowego w celach resocjalizacji. Studenci odpowiadali także przed sądem. Najczęściej wymierzaną karą było pozbawienie wolności na pół roku w zawieszeniu i wysoka grzywna.

30 kwietnia – profesor Maurycy Hor został odwołany z funkcji rektora WSP, a płk Izydor Helin z funkcji kierownika Studium Wojskowego WSP.