Kalendarium: Unterschied zwischen den Versionen

Aus 1968
Wechseln zu: Navigation, Suche
Zeile 41: Zeile 41:
 
==Deutsche Version==
 
==Deutsche Version==
 
<br />
 
<br />
 
''Wird noch übersetzt.''
 
==Noty/ Anmerkungen:==
 
<references/>
 
  
 
In Polen
 
In Polen
Zeile 95: Zeile 91:
  
 
die jüdischen Angestellten wurden entlassen
 
die jüdischen Angestellten wurden entlassen
 +
 +
''Wird noch übersetzt.''
 +
==Noty/ Anmerkungen:==
 +
<references/>

Version vom 15. Mai 2016, 23:38 Uhr

Polska wersja


W Polsce


16.01.1968 r. – decyzja w sprawie odwołania wystawianiu „Dziadów” na deskach Teatru Narodowego w Warszawie

30.01.1968 r. – ostatni spektakl „Dziadów” w reżyserii Kazimierza Dejmka. – przemarsz studentów warszawskich pod pomnik Adama Mickiewicza, gdzie składają kwiaty; po zakończeniu manifestacji milicja zatrzymuje kilkadziesiąt osób.

1.02.1968 r. – w Warszawie rozpoczyna się zbieranie podpisów pod protestem w sprawie zdjęcia „Dziadów”.

4.03.1968 r. – relegowanie z uczelni studentów: Adama Michnika oraz Henryka Szlajfera.

9-23.03.1968 r. – wiece studentów na Politechnice Warszawskiej i na Uniwersytecie Warszawskim.

28.03.1968 r. – ostatni wiec na Uniwersytecie Warszawskim.

9.04.1968 r. - rezygnacja Edwarda Ochaba z funkcji przewodniczącego Rady Państwa.

9-11.04.1968 r. - wybór Mariana Spychalskiego na przewodniczącego Rady Państwa.


Opolszczyzna


14 marca – dwaj studenci – Jan Kazimierz Czech i Adam Kasprzyk rozwiesili w DS „Mrowisko” plakaty propagujące poparcie protestów studenckich w obronie demokracji odbywających się w Warszawie i innych ośrodkach akademickich w Polsce. Po interwencji rektora, Maurycego Hora, plakaty zostały usunięte a studenci się rozeszli.

15 marca – rozwieszone zostały kolejne plakaty oraz ulotki zapowiadające wiec o godz. 18:00. Po południu około 500 studentów WSP, WSI oraz SN zebrało się w głównym gmachu uczelni (ulica Oleska) skąd udali się pod salę, w której odbywało się zebranie KU PZPR, w którym brał udział między innymi Tadeusz Minczakiewicz. Zebranie trwało od 19:45 do 01:00 w nocy. Przed tym studenci wręczają I sekretarzowi KU PZPR swoją rezolucję.

16 marca – po zebraniu rektor pozwolił studentom na wejście do sali, w której odbywało się spotkanie z władzami i pracownikami WSP. Studenci protestowali wobec chęci wprowadzenia zmian w ich rezolucji. Spotkanie dobiegło końca o 03:00 jednak studenci pozostają w auli do 05:00. W związku z brakiem porozumienia z władzami, studenci ogłosili strajk, który rozpoczął się w poniedziałek 18 marca.

17/18 marca – studenci rozwiesili ulotki z odezwą o poparcie ich protestów. W czasie akcji MO zatrzymała pięciu studentów.

18 marca– w związku z rozpoczęciem strajku na korytarzach i w auli WSP spotykają się studenci. W auli w dalszym ciągu trwał wiec. Studenci rozwiesili plakaty Gomułki z pustymi oczodołami. W międzyczasie lokalne władze bezpieczeństwa razem z płk. Benedyktem Caderem zorganizowali grupę osób, której zadaniem było tłumienie ewentualnej demonstracji studentów. Z braku wystarczającej ilości pałek 50 ormowców zostało zaopatrzonych w pałki zrobione z kabli. Popołudniem w gabinecie rektora Harry Duda i Krzysztof Borkowski ustalili treść rezolucji, w której wzywali do zaprzestania strajku. Dzięki temu o godz. 18:00 strajk został zakończony, a I sekretarz KW PZPR Marian Miśkiewicz domagał się od rektora Horna zastosowania kar wobec „przywódców nielegalnego zgromadzenia”. W związku z tym zawieszonych zostało dziewięciu studentów.

19 marca– wobec przywódców studenckich strajków oraz pracowników angażujących się po ich stronie rozpoczęto represje. Została też powołana :komisja Kwackiego”, której celem było „poprawienie stosunków na uczelni”. Efektem jej działania z partii usunięto dziesięciu pracowników WSP, a część z nich straciła pracę. Siedmiu studentów zostało usuniętych z uczelni, część zawieszono, a pięciu skierowano do obozu wojskowego w celach resocjalizacji. Studenci odpowiadali także przed sądem. Najczęściej wymierzaną karą było pozbawienie wolności na pół roku w zawieszeniu i wysoka grzywna.

30 kwietnia – profesor Maurycy Horn został odwołany z funkcji rektora WSP, a płk Izydor Helin z funkcji kierownika Studium Wojskowego WSP[1].

Deutsche Version


In Polen

16.01.1968 – Entscheidung über die Absage des Theaterstückes „Dziady“ (deutsch

„Totenfeier“) im Nationaltheater in Warschau

30.01.1968 – „Dziady“ unter der Regie von Kazimierz Dejmek wird zum letzten Mal

aufgeführt – Marsch der Studierenden aus dem Nationaltheater in Warschau zum Denkmal

von Mickiewicz, einige der Teilnehmer werden festgenommen

1.02.1968 – in Warschau findet eine Unterschriftensammlung statt, um die Aufführung

„Dziady“ wiederaufzunehmen

4.03.1968 – die Studenten Adam Michnik und Henryk Schleifer werden von der Universität

verwiesen

9-23.03.1968 – Kundgebung an der Technischen Hochschule und Universität in Warschau

28.03.1968 –letzte Kundgebung an der Warschauer Universität

9.04.1968 – Rücktritt von Edward Ochab von der Funktion des 1. Staatsratssekretärs

9-11.04.1968 –Marian Spychalski wird der 1. Staatsratssekretär

Oppeln

14.03.1968 - die Studierenden Jan Kazimierz Czech i Adam Kasprzyk hängten im

Studentenheim „Mrowisko“ Plakate auf, die die Studentenproteste verbreiten sollten; am

selben Tag wurden die Plakate abgerissen

15.03.1968 – neue Plakate und Flugblätter erschienen, die über eine Kundgebung um 18.00

Uhr informierten

18.03.1968 – am Morgen wurde ein Streik verkündet, welcher um 18.00 Uhr endete

19.03.1968 - die Anführer des Studentenstreiks und Angestellten der PH, die in die Streiks

engagiert waren, wurden Repressalien unterzogen

30.04.1968 - Rektor Prof. Maurycy Horn wurde von seiner Stelle und Funktion abberufen;

die jüdischen Angestellten wurden entlassen

Wird noch übersetzt.

Noty/ Anmerkungen:

  1. M. Patelski, Ludzie władzy w Opolu w 1968 roku, [w:] ,,Marzec’ 68...”, red. D. Kisielewicz i M. Świder, Opole 2009, s. 112.